چو بید بر سر ایمان خویش می‌لرزم که دل به دست کمان ابروئیست کافر کیش. چه بد که هم امین عاشقِ هانیه باشی و هم منجی و آباد کننده‌ی یک روستا. چه بد که همه‌ی ریشه‌هایت برای ماندن باشد و حل مشکلات مردمت و سرت هوای رفتن و پریدن با دوست را داشته باشد. «های‌هانیه‌ های» روایتی از عشقی جنون‌آمیز از انسانی راستین و صادق است. عشقی که چون ساقه‌ی عشقه به روان او می‌پیچد و او را به یک عجز وامی‌دارد.

حالا كه مژگان يك زن مجرد تنها است با عدد پنجاه و چهار، او که پنجاه و چهار عيد را كنار سفره هفت سين، با دعاهايي كه داشته يا نخواستند داشته باشد گذرانده.  اگر او همين الان بنشیند. يك رمان از زندگي يك زن مجرد تنهای پنجاه و چهار ساله بخواند، بعد هر دو را به ياد آورد، از كجا ثابت مي شود كدام يكي از آن دو را او زندگي كرده است.