آسودگی

زنی نازا در آستانه­‌ ی چهل سالگی، دختربچه­ ای را که متعلق به شوهر او و زنی دیگر است، می­دزدد و به روستای آبا و اجدادی خود فرار می­‌کند. با ورود دختربچه، قنات روستا پس از بیست سال خشکی، پرآب می­‌شود و روستا که به دلیل بی­‌آبی خالی از سکنه بوده، رونق می­‌گیرد. آوازه­‌ی خوش­‌قدمی دختر بچه در شهرها و روستاهای اطراف می­‌پیچد و مردم برای شفا و کسب تبرک سراغ دختربچه می­‌آیند. این وضعیت زن را که از کودکی توان گریه کردن را از دست داده، از لحاظ روانی دچار استیصال می­‌کند. از سوی دیگر در اتفاقاتی که پی‌درپی در تعامل او با مردم روستا رخ می‌دهد، احساس ندامت و سرگردانی گریبانگیرش می‌شود. اما راه برگشتی نمی‌یابد چرا که مردم آبادی برای حفظ منافع خود تلاش می‌کنند به هر قیمتی او و دختربچه را در کنار خود نگاه دارند… این‌کشمکش‌ها در نهایت زن را به درک‌ و دریافت تازه‌ای از خود و کشف‌و شهودی در دنیای درونی‌اش سوق میدهد، معنای زندگی را در نگاه او دگرگون کرده و از او انسانی متفاوت‌ از آنچه که پیش از آن بود، می‌سازد.