استخوان های یخ زده

در این اثر شش داستان کوتاه با محوریت روان‌شناسی اگزیستانسیال و دو موضوع اساسی مرگ و عشق گنجانده شده است. موضوعاتی که نه‌تنها به هم مرتبط‌اند، بلکه بدون هم معنایی ندارند. شخصیت‌های این مجموعه به دنبال درک بهتر دردهای خودشان هستند تا بتوانند بهتر زندگی کنند و از بحران‌های روانی در امان بمانند. نتیجۀ این کلنجار درونی گاهی پیروزی و گاهی شکست است. برای مثال در داستان «تاریک‌روشن» دختری که مادرش را از دست داده، در مواجهه با مفهوم دردناک و بزرگ مرگ و فقدان یک عزیز از این جنگ سربلند بیرون می‌آید؛ اما در داستان «استخوان‌های یخ‌زده» نتیجۀ جدال زن داستان که بچه‌دار نمی‌شود و درگیر افسردگی است، تقریباً همراه با شکست است. به‌هرحال رویکرد روان‌شناختی نویسنده در همۀ داستان‌ها کمک کرده تا تحلیل‌های عمیقی از وضعیت شخصیت و خانوادۀ ایرانی ارائه شود تا مخاطب را به درنگ و چاره‌جویی وادار کند.