در این کتاب خاطرات پروفسور فرهنگی از دوران کودکی و به هنگام سفرهای تابستانی به منطقه ییلاقی طالقان مرور می‌شود. فصل نخست، خانواده و برخی از پیشینیان ایشان معرفی می‌شود. فصل‌های بعدی به دوران مکتب‌خانه و سپس ورود به مدارس جدید می‌پردازد. همچنین اوضاع زندگی مردم تهران در دهه‌های بیست و سی، تا قیام پانزده خرداد در دوران جوانی ایشان دیده می‌شود. سال‌های آغازین دهه چهل، آشنایی با حوزه‌های علمیه و برخی شخصیت‌های روحانی را تجربه می‌کند. سپس در مرکز آموزش عالی «تهران بیزنس کالج» که ماهیتی آمریکایی دارد، به تحصیل می‌پردازد. رفتن به خدمت سربازی و سپس اقدام برای مهاجرت به منظور ادامه تحصیل در دانشگاه اُهایو نقطه‌ی عطف زندگی ایشان به حساب می‌آید. در میان‌سالی، گاه‌به‌گاه به ایران سفر می‌کند، ولی بخش عظیمی از زمان خود را به کسب علم و دانسته‌های جدید اختصاص می‌دهد. طعم تشکیل خانواده و تولد فرزندان را در همین سال‌ها می‌چشد. کتاب نام‌برده، همزمان با پرداختن به زندگی‌نامه پروفسور فرهنگی که از زبان ایشان روایت شده، نگاهی کلی به برخی از مهم‌ترین رخ‌دادهای تاریخی، سیاسی و فرهنگی ایران دارد.
باغ فرهنگ
55,000 تومان–159,000 تومان
_ پانزدهم خرداد امتحان نهایی ریاضی داشتیم. زمان امتحان حدود ساعت ده‌یازده صبح و حوزه امتحانی هم مدرسه دارالفنون بود. من مثل هر روز با دوچرخه و همراه یک تعداد از دوستانم از خیابان گرگان و دروازه شمیران حرکت کردیم به سمت پایین، امّا وسط راه نیروهای نظامی جلوی ما را گرفتند که نمی‌توانید بروید.
_ اوستا حسین نجار همسایه ما بود؛ با پدرم دوستی داشت و یک تخته‌نرد هم برایش ساخته بود. کارگاه او کارگاه پر رونقی بود. سه‌چهارتا شاگرد داشت و چون همه مثل خودش بی‌سواد بودند، عصرها وقتی روزنامه کیهان برایشان می‌آمد، این اوستا حسین می‌آمد در خانه را می‌زد که: «آقای فرهنگی بی‌زحمت می‌شه به علی اکبر بگید بی‌یاد برای ما روزنامه بخونه؟»
_ مَک کِراسکی قبول کرد که برای کمک به ایالت اُهایو بیاید. منتها گفت: «من برای هر نیم‌سال مبلغ شصت‌هزار دلار دست‌مزد می‌گیرم.»
به این‌جا که رسید، گفتم: «من باید با رییسم صحبت کنم. با پروفسور گویر صحبت کردم و گفتم ظاهرا او می‌تواند مشکل ما را حل کند، امّا قیمتش خیلی بالاست. برخلاف تصور من، گویر با خوش‌حالی گفت: «خیلی خوبه! دعوتش کن.»
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.