سفر در سایه ها

رستم سر بالا آورد! چنان سریع که استخوان‌های خشک‌شده‌ی گردنش به ناله افتاد. چشمانش که تار بسته بود پرده درید. هم‌زمان تمام مشعل‌های خاموش شده، چون روز رستاخیز روشن شدند… دیوارهای نمور چون تالار شاهان درخشیدن گرفتن و تمام نقش برجسته‌ها زمزمه‌کنان به حرکت درآمدن و او را نشان می‌دادن؛ اما این ایزد مهر بود که سرش را برگردانده و آرام‌آرام از میان دیوار سنگی عبور می‌کرد و گاو نیمه‌جان را به حال خود رها کرده بود و به سمت رستم قدم برمی‌داشت