چهار فصل شیدایی

نویسنده در تلاش است تا در دنیای پرهیاهو و اضطراب‌آلود و شتاب‌زدۀ امروز، جلوه‌های ویژه‌ای را در زندگی، چه در سفر و چه در شهر، به خواننده نشان دهد؛ آن‌هم با قلمی به شیوۀ ادبی و خیال‌انگیز! تا شاید بتواند او را در آن دقایقی که سر در کتاب دارد، به آرامش و بینش و جذبه‌ای از دنیا و ماورای آنچه که هست، بِکشاند. زیر باران احساس تَرش کند؛ کاری کند که دلش به حال شیطان بسوزد و سپس به خود بنگرد که مبادا ابلیس از درون او سر برآوَرد!

در سرزمین وحی، بر سر ایمان خویش بلرزد و پایش برای رفتن طواف در راه بماند. خود را به محاکمه بکشاند و زیبایی و درستی رفتارش را بسنجد.

او را بر سر دوراهی انتخاب بگذارد! غرور و شهرتش را بر بلندای اورست حس کند و شاهد پرتاب خویش باشد.

عشق و جوانی را در طبیعت بکر پشت جنگل‌های گلستان بپروراند. چشم به روی شهری‌بودن خود ببندد؛ شمیم پیچیده در کوهستان را بشناسد.

پا در میانۀ رقص دسته‌جمعی ماهی‌های چشمه‌‌علی بگذارد و از آب‌های سرد و الماس‌گونِ زشکِ زیبا بنوشد و لذّتش را در گوشه‌های دل و روح، برای آینده ذخیره سازد. به مسجدها و معابد و دیرها، سَرَک بکشد و با پیروانش درآمیزد تا خداپرستی‌اش را بیازماید!

و او در تمام فصل‌ها، بهار و تابستان و پاییز و زمستان، زندگی شورآفرین و باحرارت را ادامه خواهد داد. زردی پاییز و سرمای زمستان در او اثری واژگونه می‌گذارد. او حتّی با رخدادهای تلخ و جان‌گدازی چون کرونا، کنار آمده، از ققنوس، آتش وام می‌گیرد تا از عشق گرم گردد و امید برویاند.