رمانِ کوتاه مورچه های کارگر، نوشته ی مهدی سلیمانی، رمانی است که در جهانِ آینده ی نه چندان دور اتفاق می افتد. جایی که خورشید به زمین نزدیک تر شده و همین موضوع، باعث شده است تا یخ های قطب شمال و جنوب آب شده و جهانزیر آب برود. کشورهایی هم که باقی مانده اند، در تلاش برای کسب منابع آب شیرین دیگر کشورها، درگیر جنگ جهانی سوم هستند و دنیای آب را به دنیای آتش و جنگ تبدیل کرده اند. در این میان مخترعی، با ساخت دستگاه آب شیرین کن به جهانیان این نوید را می دهد که شاید بلاخره زمان آن رسیده که تفنگ های خود را زمین بگذارند و به آغوش خانواده برگردند. اما ذات انسانِ قدرت طلب کاری می کند که سربازان که همچون مورچه های کارگر هستند، برای به قدرت رسیدن ملکه به جان هم می افتند و دوباره روز از و نو و روزی از نو. انگار که بشر، با آرامش غریبه است. انگار که نمی تواند آرام بگیرد. یک بار می جنگد برای آب. که از تشنگی نمیرد. یک بار هم می جنگد برای آب، که قدرتمند تر باشد. در این بین کسی فکر آن سربازِ جنگ جویی نیست که به خانواده اش وعده ی آب خوردن داده…