قانقاریا

کدام انسان خطاکاری در انتظار عقوبت خطای خود نیست؟ هیچ‌کدام! هر انسانی که مرتکب گناهی می‌شود، منتظر مجازات‌شدن است؛ اما کدام‌یک از خطاکاران آمادگی دارد بلافاصله پس از ارتکاب خطا عقوبت شود؟

چه می‌شد اگر مجازات گناه بلافاصله گریبان‌گیر فرد گنهکار می‌شد؟ جهان عجیبی می‌شد! جهانی که رمان «قانقاریا» آن را به تصویر کشیده است!

اگر با هر خطایی، قلب انسان یک قدم به گندیدن نزدیک‌تر شود، چه خواهد شد؟ جامعۀ عجیبی است.

جامعه‌ای که مجازات ارتکاب گناه نه زندان است و نه اعدام… بلکه مجازاتش گندیدن قلب و تخلیه و دورانداختن قلب متعفّن است و ادامه‌دادن زندگی بدون احساسات و فرمانروایی مطلق عقل و حکومتی که با وضع قوانینی سخت، انسان‌ها را ترغیب به دورانداختن قلب‌هایشان می‌کند و تشویق به زندگی با عقل مطلق.

در این اجتماع هول‌انگیز که آمیخته با وحشت از ارتکاب گناه است، وکیل موفقی که زندگی پاکی داشته و درصدد رسیدن به کرسی قضاوت به‌عنوان اوّلین قاضی قلب‌دار جامعه است، تلاش بزرگ و ارزشمندی را آغاز می‌کند؛ ولی دچار لغزشی می‌شود که زندگی‌اش را دگرگون می‌کند و در مسیری قرار می‌گیرد که هیچ پیش‌زمینه‌ایی از آن نداشته…