به هوای گرفتن پروانه‌ها

داستان، زندگی طوبی‌خاتون را روایت می‌کند که باوجوداینکه از تمکّن مالی برخوردار است و نیمی از شهر و روستایی که ساکن آن است، متعلّق به اوست؛ اما منزوی است.او به‌جز چهار فرزند و همسرش و خدمتکارش عشرت، هیچ ارتباطی با مردم ندارد. اما به خانواده‌اش سخت گرفته. تاجایی‌که برایشان مدام تصمیماتی می‌گیرد و فرزندانش را عاصی می‌کند. او طی تماسی مجبور می‌شود برای دیدن دختردایی‌اش که در حال فوت است، به روستای دوران کودکی‌اش برگردد؛ جایی‌که سرنوشت زندگی را برایش جوری رقم زده تا این‌گونه منزوی و سخت‌گیر شود. طوبی‌خاتون هنگام مواجهه با مردم به یاد خاطرات تلخ کودکی می‌افتد و در جدالی نابرابر سعی می‌کند به خواسته‌هایش برسد و حقانیت خودش را ثابت کند؛ هرچند که تاوان سختی در این راه می‌دهد.